Den fyste snøen

Eit under hende stilt i natt,

vi sov og det har snødd.

Og alle vegar grodde att

der alle folk har trødd

•*¨*•.¸¸❤¸¸.•*¨*•

Vi trør og trør, men sjå om litt

er faret grødd på ny,

og jorda ligg i nysnøkvitt

i første gråe gry.

Halldis Moren

Om å reise heim

Nå ein person ein er glad i reiser "heim", då vert det stille og vemodig.

Forrige fredag fekk eg ein uventa telefon...
Torsdagen hadde onkel Oddvar ordna billett til Operaen på Nordfjordeid, og ringt ein gong til og tinga etpar ekstra billettar til nokre venner, dusja og ordna seg, pynta seg i dress og hengt jakka på kjøkkenstolen før han satte seg til kjøkkenbordet med ein kopp kaffe...
Men då han ikkje dukka opp for å hente dei han skulle reise til operaen med, reiste dei til han, då fann dei han ved kjøkkenbordet. Livet stod ikkje til å redde, han var reist heim.
Der sat han i finstasen, hadde vore glad og lukkeleg, og gledde seg til kvelden med musikk og song, det han satte så høgt. Det er godt å tenkje på at han hadde vore glad og lukkeleg i dei siste minutta... men det er fryktelig når døden kjem så fort og uventa.

Onkel Oddvar var ein mann som elska musikk og skodespel.... elska menneske og familia si... satte venner høgt, og var utruleg glad i jobben sin. Ein telefonsamtale med denne mannen kunne senke kvilepulsen betraktelig, stemma hans gjorde det med ein. Han hadde den mest behagelige stemma eg har høyrt, så djup, roleg og GOD.
Etter at eg fredagen fekk beskjed om denne hendinga, føltes det som om blodet forlet hovudet ei stund... og heile helga gjekk eg og følte for å ringe til han, i same øyeblikk måtte eg minne meg sjøl på at det var umogeleg. Det var ei merkeleg kjensle dette....

Han var med på mykje onkel Oddvar, og her er han i samtale med Wenche Foss.. etter ei ykt som skodespelar heime på Stadtlandet. Oppe på fjellet står korset som viser at Olav den heilage ein gong var her, og kristna folket..
og historia kring dette har vorte til eit spel heime på Stadt... og onkel Oddvar var ein av dei som var med på dette kvar gong. Når ein ser på desse bileta, så forstår eg at det har satt i gong visse tankar. Det er ikkje så ofte ein ser desse korsa, og der dei fins står dei og minner om ei tid som var, og som kan verke litt uverkeleg..... men han var med på å få liv i historia igjen...I går var eg i begravelsen... kom fram litt tidleg og tok turen oppå fjellet, eg hadde lovd onkel Oddvar at neste gong spelet stod oppe på fjellet her, så skulle eg kome å sjå på... men slik skulle det ikkje bli. I allefall vil ikkje han være der lengre... og det var no det som var målet.. eigentleg.
( å kome å sjå han som skodespelar)

I kyrkja i går opna Hanne Krogh med å synge "ikke en spurv til jorden", så forsiktig og mjukt at tårene sprengte på med ein gong. Så kom alle kransane og historiene om han som vi alle var der for å minnast og for å ta farvel med... Sunniva-koret var der ilag med Prots og song "kyrie eleison"... så aldeles nydeleg at det berre måtte nytast. Sunniva-koret, var det nettopp onkel Oddvar som var med på å skipe, då han var lidenskapelig opptatt av Seljå og historia om St.Sunniva. Etter jordpålegginga reiste vi til samfunnshuset som han var med på å få bygt i si tid.... her fekk vi høyre meir musikk og historier frå hans næraste venner og familie... både fint og vemodig. "ut mot havet" vart spelt på fele, Stadt-songen vart spelt av sjølve komponisten, Hanne Krogh song "tirnanoir" og to flotte damer spelte trekkspel for oss. Det heile var ei oppleving som ein skulle tru onkel Oddvar sjøl hadde vore med på å sette i saman.

Og med dette vil eg berre sei..

♥onkel Oddvar, du og musikken din vil verte djupt sakna og takk for alle dei gode minna du har gitt oss!♥

Bøker til inspirasjon, nytte og hygge

Dagny utfordra meg til å å vise fram bøker som er til inspirasjon, nytte og hygge for meg...

Det kunne virke som ei enkel utfordring i utgangspunktet.. men når eg skulle til å tenke etter, så er her ganske monge bøker som vert flittig brukt.. hm... måtte på med tenkehatten og luke ut litt... så då får eg starte med dei bøkene som er til nytte... og då gjekk tanken til leksikon samlinga i bokhylla..

desse er eg kjempeglad i, og synest var ei veldig god investering i si tid.

Desse bøkene kjem ofte til nytte, både når ungane har lekser, og viss det berre er noko vi lurer på... her finn vi som regel svaret.

Så har vi i den sammenheng også desse bøkene som heiter verdenshistorien... her kan ein og finne mykje intressant.. heilt frå jordas spede begynnelse og fram til i dag. desse kjem også til nytte for oss, og spesielt den som heiter frå krig til krig, og som handlar om dei to verdens-krigane.

Slektstreet.. familiens minnealbum, kan vel ligge under alle tre alternativa, dette er ei bok som kan være både til inspirasjon, nytte og hygge ... dette er ei "fill in the blanks"-bok, og har inspirert meg til å snakke med familien og granska litt i familie-historia til både Finn og meg sjølv...og for seinare tider kan dette kome til nytte for både meg sjølv og ungane mine, og vi kan alle hygge oss med det ferdige resultatet. Dessutan er det veldig kjekt å få høyre meir om slekta si bakover i tid. :-) Dette er ei bok de som driv med blogging sikkert hadde likt , trur eg.

Menn er frå Mars, kvinner er frå Venus, av John Gray

Er ei veldig intressant bok, kan være både til inspirasjon og nytte... her får ein eit innblikk i korleis menn tenkjer, og forsåvidt kva vi kvinner tenkjer... og kvifor vi gjer det vi gjer i kvardagen... alt er visst innebygd på eit vis... og eg må innrømme at eg storkosa meg når eg las denne boka. Eg kjende meg att, og fekk ledd ein god del over ting som eg tidlegare har undra meg over når det gjeld menn for eksempel.. hehe!!! Eg stortrivdes med boka, og den fekk meg til å tenkje...

Då eg var i USA og gjekk skule, så hadde eg psykologi på skulen, det syntes eg var kjempe-intressant.... og derfor fall også denne boka i smak hos meg. Masse intressant stoff her, og kan anbefalast for alle som bor ilag med det andre kjønn.. og ein treng ikkje å slite i forholdet for å lese den. Absolutt å anbefale!!

OG sist men ikkje minst Sønnavind-bøkene mine, skreve av Frid Ingulstad.

Dama med dei absolutt blåaste augene eg har sett. :-)

Dette er ei serie som omhandlar livet ved Akerselva rundt 1905, og spesielt ved Sagene.

Det var eit blodslit for mange på den tida, og i boka vert vi kjend med ei fattig familie som slit veldig, Elise er hovudpersonen i boka, ho har ei mor som ligg sjuk og som ikkje kan ta seg av verken Elise eller syskjena hennar... og faren deira har vorte offer for alkoholens makt, og som ikkje er til nytte for familien lengre, snarare tvert imot, når han av og til kjem heimom ilag med andre drankarar og steller i stand bråk.....

Elise og systra jobbar på fabrikk og jobbar frå tidleg morgon til seint på kveld, og kjem heim til eit ishus om vinteren, og svært lite mat... det går i vassgraut og tørre brødskalkar .. og dei har to mindre brør som gjeng på skule, og som må følgast opp med lekser osv..........

og det som er intressant i det heile er at sjølv om hovudpersonen og familia hennar er oppdikta, er mykje av det ho/dei opplever sant! Frid har snakka med mennesker som har opplevd desse tinga, og ein må berre undre seg over korleis dei holdt ut... jobbe så mykje på så lite mat, fryse både dag og natt, og nesten uten fritid i det heile.

Frid Ingulstad flettar inn veldig mykje fakta og historie i bøkene, så når ein les denne serien får ein også med seg mykje av det som gjekk føre seg i landet vårt rundt århundreskiftet. Eg er imponert!!!! ... om det gjekk an skulle eg ønske den aldri tok slutt.

OG eg må berre hylle forfattaren.... utrulig kva denne dama sit inne med av informasjon, historie og fakta... ho skriv også mykje bøker som handlar om vikingtida...

eg har også etpar barnebøker ho har skreve, og det er bøker ungane mine er glade i.

Når eg les SØNNAVIND, då kosar eg meg glugg ihjel.. og det er ikkje råd å få meg ut av Sønnavind-verda uten at eg har lyst til å spare på kosen (som det er å lese denne serien)

Vincent....

Vincent

nyydelig..

Starry, starry night, paint your pallet blue and grey
Look out on a summer’s day with eyes that know the darkness in my soul
Shadows on the hills, sketch the threes and the daffodils,
Catch the breeze and the winter chills in colors on this snowy linen land

Now I understand, what you tried to say to me,
How you suffered for your sanity
How you tried to set them free, they would not listen,
They did not know how, Perhaps they’ll listen now

Starry, starry night, flaming flowers that brightly blaze,
Swirling clouds in violet haze, reflecting Vincent’s eyes of china blue,
Colors changing you, morning fields of amber grain,
Weathered faces lined in pain, are soothed beneath the artists loving hand

Now I understand, what you tried to say to me,
And how you suffered for your sanity
How you tried to set them free, they would not listen,
They did not know how, Perhaps they’ll listen now

For they could not love you, but still your love was true,
And when no hope was left in sight on that starry, starry night
You took your life as lovers often do….
But I could have told you Vincent,
This world was never meant for one as beautiful as you!

Starry, starry night, portraits hung in empty halls,
Frameless heads on nameless walls, with eyes that watch the world and can’t forget,
Like the strangers that you’ve met, the ragged men in ragged clothes,
The silver thorn, a bloody rose, lay crushed and broken on the virgin snow…
Now I think I know… what you tried to say to me,
And how you suffered for you sanity
And how you tried to set them free, they would not listen,
They’re not listening still… perhaps they never will…

Himmelblå

HIMMELBLÅ

Himmelblå, ei ny serie på tv, og som ej he blitt hekta på.. allereie. :-)
Den er filma på Ylvingen, og begge systrene til Finn, (min mann) bor der oppe, på øya Vega.. så dette vert spesielt spennande då nokken av tante-ungane mine kjem til å være med på seria på eitt eller anna tidspunkt. Spennande syns ej.
Vega er berre den nydeligste øya en kan tenke sej... krittkvite sandstrender og eit overkomeleg landskap å spasere i... sjølv om øya ikkje er så stor har den litt av ei historie, som går tilbake i tusenvis av år.... og det er store forskjelar frå eine sida av øya til den andre.. som sagt krittkvite strender, men på den andre sida er det berre runde nyyydelege steinar i fjøra. Landskapet der oppe må berre opplevast, så ej syns ikkje det er så rart at dei har forelska sej sopass i tilværelsen der oppe, at dei har bestemt seg for å bruke det i ei norsk serie på tv. Den som reiser dit er nøydd til å bli betatt. Sånn er det berre. Så det kan ej anbefale på det sterkaste.
MEN når det gjeld ferjer, så går dei ikkje like ofte som vi er van med, og ein kan riskere at ferjemennene sei " ka ti' vi fær? ... vi kjør når dæ e fullt!" hehe!

♥♥♥♥♥ noke å tenke på til neste sommar ♥♥♥♥♥

Venner og familie show :-)